Podatek dochodowy od osób prawnych

Naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (w granicach określonych w cytowanym powyżej art. 361 § 1 KC).

Wydatki związane z nieruchomością nie stanowią kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 24 PDOPrU, o ile podatnik udostępni ją bezpłatnie na zasadach określonych w art. 13 ust. 2 pkt 2 PDOPrU. Przepis ten stanowi, że przychód nie powstaje wówczas, gdy nieruchomość lub jej część udostępniona jest do użytku na cele działalności naukowej, naukowo-technicznej, oświatowej, oświatowo-wychowawczej, kulturalnej, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów, kultu religijnego oraz związkom zawodowym.

Podstawowymi wyznacznikami przy wycenie wartości początkowej 3 środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych są w zależności od sposobu nabycia tych składników majątkowych:

W PDOPrU brak jest definicji środków obrotowych. Z kolei RachU posługuje się terminem „aktywa obrotowe”, który w pewnym zakresie należy uznać za synonim używanego dla celów PDOPrU pojęcia „środki obrotowe”. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 18 RachU, przez aktywa obrotowe rozumie się tę część aktywów jednostki, które w przypadku:

Przychód ustalony przez podatnika z tytułu nieodpłatnego nabycia rzeczy lub praw po pomniejszeniu o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, stanowi u niego, w przypadku odpłatnego zbycia wskazanych rzeczy lub praw, koszt uzyskania przychodów. Warunkiem skorzystania z tego pomniejszenia jest jednak dokonywanie odpisów amortyzacyjnych zgodnie z dyspozycją art. 16h ust. 1 pkt 1 PDOPrU, a mianowicie:

W sprawie kryteriów kwalifikacji prac rozwojowych do wartości niematerialnych i prawnych wypowiedziało się również MF w piśmie z 30.1.1996 r. (PO 3/MD-722-446a/95, Biul.Skarb. 1996/5/18). Poniżej przedstawiono tekst tego wyjaśnienia skierowanego do izb skarbowych.

Zgodnie z postanowieniami art. 184 FundEmU utworzony został Fundusz Gwarancyjny stanowiący rodzaj funduszu zabezpieczającego prawidłowe rozliczenie transakcji zawieranych przez powszechne towarzystwa emerytalne. Jak wspomniano powyżej fundusz ten składa się z części podstawowej i części dodatkowej. Część podstawowa funduszu administrowana jest przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych (dalej zwany: „Krajowym Depozytem”). Część dodatkową Funduszu Gwarancyjnego stanowią środki przekazywane przez powszechne towarzystwa emerytalne na wydzielone rachunki otwarte w zarządzanych przez nie otwartych funduszach emerytalnych. Środki te stanowią aktywa otwartych funduszy. Wysokość środków na rachunku części dodatkowej Funduszu Gwarancyjnego nie może wynosić mniej niż 0,3%, ale nie więcej niż 0,4% wartości aktywów netto otwartego funduszu.

Przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 PDOPrU, mówiąc o zadłużeniu, nie precyzują jego rodzaju. Teoretycznie możemy mieć do czynienia m.in. z zadłużeniem tylko z tytułu pożyczek i kredytów, z tytułu wszystkich czynności prawnych, z tytułu deliktów itd.

Wydatki na objęcie lub nabycie udziałów, akcji w spółce lub 122 wkładów w spółdzielni, innych papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych (pkt 8, 8b i 8c). Przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 PDOPrU reguluje kwestie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:

Zgodnie z art. 28 ust. 3 RachU, koszt wytworzenia środków trwałych w budowie obejmuje ogół dotyczących danej inwestycji kosztów, poniesionych przez jednostkę w czasie od dnia rozpoczęcia inwestycji do dnia bilansowego lub przyjęcia powstałych w wyniku inwestycji środków trwałych do używania, w tym również:

Jako inwestycję w obcym środku trwałym, należy rozumieć ogół kosztów poniesionych przez podatnika na przystosowanie wynajmowanego przez niego lub wydzierżawianego obiektu do stanu zdatnego do używania przez tego podatnika.