Jednakże,jak wskazuje wykładnia literalna art. 16ust. 1 pkt 36 PDOPrU, przepis który wszedł w życie w 1998 r. miał zastosowanie do wpłat na PFRON, które mogły być dokonywane dopiero od 1.1.1999 r. Data ta bowiem stanowiła początek dokonywania wpłat na PFRON na podstawie nowych przepisów.
W związku z powyższym do kosztów uzyskania przychodów nie mogły być zaliczone wpłaty na PFRON dokonywane na podstawie nowych przepisów. Natomiast w 1998 r. ustawa podatkowa nie dawała żadnych pod- staw, aby nie zaliczać do kosztów wpłat, które były dokonywane jeszcze na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów ustawy o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych.
W 1998 r. podatnicy mogli wyjątkowo wpłaty na PFRON zaliczać do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym dotyczyło to wyłącznie wpłat na PFRON wynikających z art. 21 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Wpłaty, do których podatnik był obowiązany na podstawie art. 23 tej ustawy nie mogły stanowić w 1998 r. koszów uzyskania przychodów.
W celu skorelowania przepisów podatkowych z przepisami 88 dotyczącymi wpłat na PFRON, MF wydało pismo z 28.5.1998 r. (PO 3-1105/BO-722-95/98, Biul.Skarb.), 1998/3/9 wskazujące podatnikom sposób postępowania w 1998 r. z wpłatami na PFRON.
Według MF podatnicy obowiązani byli w 1998 r. dokonywać wpłat na PFRON, na podstawie poprzednio obowiązującej ustawy, jeżeli zatrudniali co najmniej 50 pracowników, a wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynosił mniej niż 6%. Do tych wpłat nie znajdował zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 36 PDOPrU, zatem należy przyjąć, że wpłaty dokonywane w 1998 r. były kosztem uzyskania przychodów dla pracodawcy.
Leave a reply