Pojęcie „rezerwy”, według „Podręcznej encyklopedii rachunkowej” M. Klimasa, Poltext, Warszawa 1997 r., jest związane z polityką finansową jednostki, wyrażającą się w zabezpieczeniu się przez nią przed znanym ryzykiem przyszłej działalności, grożącymi stratami oraz skutkami innych zdarzeń przez stosowanie w rachunkowości zasady współmiemości przychodów i związanych z nimi kosztów oraz zasady ostrożnej wyceny, umożliwiającej (w znacznej mierze) przedstawienie w wyniku finansowym jednostki rzeczywistego i wiarygodnego obrazu jej stanu majątkowego i sytuacji finansowej.

Rezerwę zdefiniować można również jako zapas środków na poczet pokrycia strat związanych z działalnością gospodarczą lub wynikających w trakcie jej prowadzenia. W sytuacji wystąpienia wątpliwych należności, zgodnie z art. 35b RachU, należy utworzyć odpis aktualizujący wartość należności, uwzględniając stopień prawdopodobieństwa ich zapłaty. Do końca 2001 r. RachU przewidywała, iż w powyższym przypadku należy utworzyć rezerwę. Stosowna zmiana PDOPrU uwzględniająca wspomnianą wyżej zmianę przepisów RachU została wprowadzona dopiero od 1.1.2003 r. poprzez dodanie do katalogu zawartego w art. 16 ust. 1 PDOPrU pkt 26a. Zgodnie z art. 35b RachU, odpisy aktualizujące wartość należności tworzy się w odniesieniu do:

– 1) należności od dłużników postawionych w stan likwidacji lub w stan upadłości – do wysokości należności nieobjętej gwarancjąlub innym za- bezpieczeniem należności, zgłoszonej likwidatorowi lub sędziemu komisarzowi w postępowaniu upadłościowym,

– 2) należności od dłużników w przypadku oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego – w pełnej wysokości należności,

– 3) należności kwestionowanych przez dłużników, oraz z których zapłatą dłużnik zalega, a według oceny sytuacji majątkowej i finansowej dłużnika spłata należności w umownej kwocie nie jest prawdopodobna do wysokości niepokrytej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności,

– 4) należności stanowiących równowartość kwot podwyższających należności, w stosunku do których uprzednio dokonano odpisu aktualizującego – w wysokości tych kwot, do czasu ich otrzymania lub odpisania,

– 5) należności przeterminowanych lub nieprzeterminowanych o znacznym stopniu prawdopodobieństwa nieściągalności, w przypadkach uzasadnionych rodzajem prowadzonej działalności lub strukturą odbiorców w wysokości wiarygodnie oszacowanej kwoty odpisu, w tym także ogólnego, na nieściągalne należności.