1 stycznia roku następującego po roku, w którym upłynął termin zagospodarowania nieruchomości gruntowej. Termin jej uiszczenia upływa z dniem 31 marca każdego roku. Wysokość opłaty dodatkowej ustalana jest jednorazowo na cały rok i wynosi 10% wartości nieruchomości gruntowej, określonej na dzień ustalenia opłaty za pierwszy rok, po bezskutecznym upływie terminu jej zagospodarowania, ustalonego w umowie lub decyzji. Za każdy następny rok opłata podlega zwiększeniu o dalsze 10% tej wartości. Dodatkowych opłat rocznych nie pobiera się w następujących przypadkach:

– niewybudowania urządzeń infrastruktury technicznej na obszarze, na którym nieruchomość gruntowa jest położona, jeżeli do wybudowania tych urządzeń był zobowiązany właściwy organ, a ich brak uniemożliwiałby korzystanie z obiektów, do których wybudowania został zobowiązany użytkownik wieczysty na podstawie umowy lub decyzji, albo

– złożenia do właściwego organu wniosku o rozwiązanie umowy o oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste.

Opłata dodatkowa wymierzana przez ZUS. Prawo do wymierzenia 56 opłaty dodatkowej przez ZUS ustawodawca przewidział w art. 24 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.). W razie nieopłacenia składek lub opłacenia ich w zaniżonej wysokości zakład może wymierzyć płatnikowi składek dodatkową opłatę do wysokości 100% nieopłaconych składek. Płatnikowi przysługuje w sprawie wymierzenia dodatkowej opłaty odwołanie do sądu według zasad określonych w przepisach KPC1.