Wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji 16 związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how). Know-how jest to suma wiedzy technicznej i technologicznej koniecznej do wytworzenia określonego wyrobu lub świadczenia usług, nieobjęte patentami i umowami licencyjnymi, stanowiąca przedmiot obrotu międzynarodowego i krajowego. K. P. Białecki w „Słowniku handlu zagranicznego” (K. P. Białecki, A. Dorosz, W. Jamisz- kiewicz, Słownik Handlu Zagranicznego, PWN 1993, s. 135) wyróżnia również „know-how handlowe, rozumiane jako doświadczenia w dziedzinie obrotu towarowego lub usług, pozwalające osiągnąć przewagę nad konkurencją”.

NS A w wyroku z 16.4.1998 r. (I SA/Kr 917/97, POP 2001 /2/42), stwierdził, iż: „Z porównania przepisów podatkowych i przepisów Komisji Wspólnot Europejskich wynika, że pojęcie know-how w tych pierwszych przepisach jest szersze niż w drugich. Obejmuje bowiem nie tylko informacje techniczne, lecz i o charakterze ekonomicznym. Przepisy podatkowe natomiast nie określają, jaką wiedzę lub umiejętności uznaje się za know-how. Stąd też sięgnięcie do drugich jest konieczne”.

W uzasadnieniu NSA powołuje się na definicję pojęcia know-how zawartą w opracowaniu J. Szwaja, W. Tabor, M. Du Valł „Reguły konkurencji a licencje patentowe i know-how”, Warszawa 1996, s. 124. Z publikacji tej wynika, iż pod pojęciem know-how w ustawodawstwie Komisji Wspólnot Europejskich należy rozumieć zespół technicznych informacji, które sąpo- ufne, istotne i zidentyfikowane we właściwej formie.

Dalej czytamy, że „Termin »poufny« oznacza, że pakiet know-how jako taki lub jako ściśle określona konfiguracja i usytuowanie danych elementów nie jest powszechnie znany lub łatwo dostępny. Część jego wartości wyraża się w wyprzedzeniu konkretów, które licencjobiorca (a w przypadku sprzedaży kupujący) uzyskuje, gdy zostanie mu ono udostępnione”.