W przypadku wystąpienia niedoboru w otwartym funduszu emerytalnym jest on obowiązany w terminie 3 dni, licząc od chwili podania do publicznej wiadomości wysokości średniej ważonej stopy zwrotu wszystkich otwartych funduszy, umorzyć jednostki rozrachunkowe zgromadzone na rachunku rezerwowym w ilości zapewniającej pokrycie powstałego niedoboru. Jeżeli natomiast niedobór nie zostanie pokryty z tych środków w na- stępnej kolejności pokrywany jest ze środków uzyskanych z umorzenia jednostek rozrachunkowych zgromadzonych na rachunku części dodatkowej Funduszu Gwarancyjnego, w tym otwartym funduszu. Jeżeli również i te środki są niewystarczające na pokrycie niedoboru, powszechne towarzystwo emerytalne dokonuje jego pokrycia z własnych środków w terminie 14 dni od dnia podania przez organ nadzoru do publicznej wiadomości wysokości średniej ważonej stopy zwrotu wszystkich otwartych funduszy. Dopiero w następnej kolejności pokrycia niedoboru w otwartym funduszu emerytalnym można dokonać ze środków części podstawowej Funduszu Gwarancyjnego. Ponadto ze środków Funduszu Gwarancyjnego pokrywane są szkody spowodowane niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem przez towarzystwo obowiązków polegających na zarządzaniu funduszem i jego reprezentacji w zakresie, w jakim powszechne towarzystwo nie ponosi za nie odpowiedzialności lub szkody te nie mogą być pokryte z jego masy upadłości (art. 48 FundEmU).

Opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych

Zgodnie z postanowieniami art. 2 ust. 3 ustawy z 22.5.2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych (Dz.U. Nr 124, poz. 1153 ze zm.) organem sprawującym nadzór ubezpieczeniowy i emerytalny jest Komisja Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych. Jej zadanie to przede wszystkim ochrona interesów ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia, członków funduszy emerytalnych oraz uczestników pracowniczych programów emerytalnych. Realizuje je m.in. poprzez:

– a) sprawowanie nadzoru nad działalnością funduszy i pracowniczych programów emerytalnych, np. w drodze wydawania różnego rodzaju zezwoleń związanych z funkcjonowaniem funduszy i programów,

– b) udzielanie informacji NBP w zakresie niezbędnym do wykonywania nadzoru nad bankami pełniącymi funkcje depozytariuszy i bankami będącymi akcjonariuszami towarzystw,

– c) udzielanie informacji Komisji Papierów Wartościowych i Giełd w zakresie niezbędnym do wykonywania nadzoru nad działalnością Krajowego Depozytu.

Należy podkreślić, że każdy członek otwartego funduszu emerytalnego może wnieść skargę na funkcjonowanie funduszu, jeżeli sądzi, że jego działalność jest niezgodna z przepisami prawa lub postanowieniami statutu funduszu. Skargę może wnieść ponadto także osoba, która była członkiem funduszu w okresie 6 miesięcy poprzedzających wniesienie skargi. Postę- powanie przed Komisją Nadzoru odbywa się zgodnie z przepisami KPA. Tak więc na wydane przez ten organ decyzje służy odwołanie do NSA.

Zgodnie z art. 14 ustawy o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych koszty nadzoru nad działalnością funduszy emerytalnych, czyli koszty funkcjonowania Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, ponoszą:

– a) zakłady ubezpieczeń do wysokości 0,14% zbioru składek brutto oraz

– b) powszechne towarzystwa emerytalne do wysokości 0,14% składek wpłaconych w danym roku do zarządzanych przez nie otwartych funduszy emerytalnych.