Przy kwalifikacji kosztów prac rozwojowych do wartości niematerialnych i prawnych, wyodrębniając je z kosztów prac badawczo-rozwojowych, należy uwzględnić również warunki określone w art. 33 ust. 2 ustawy z 29.9.1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591), tj.:

– produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone,

– techniczna przydatność produktu lub technologii została stwierdzona i odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie jednostka podjęła decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii,

– koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

Jeżeli realizowane prace rozwojowe nie mogą i nie będą przez podatnika wykorzystane do produkcji nowych lub ulepszonych produktów lub technologii (tzn. nie kwalifikują się do prac rozwojowych w rozumieniu powołanych przepisów) i wpływają na ogólny wynik przychodów, to wówczas, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.), wydatki poniesione na ten cel stanowią bezpośrednio koszty uzyskania przychodów.

W przypadku wydatków na prace rozwojowe zakończone wynikiem negatywnym, wydatki te (niezaliczane do wartości niematerialnych i prawnych) są kosztem uzyskania przychodów, z tym że istotny jest moment, w którym należy zaliczyć je do tych kosztów ponieważ w okresie realizacji wynik prac nie jest jeszcze znany. Uwzględniając postanowienia art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia, w którym mowa o zakończonych pracach rozwojowych, należy przyjąć, że koszty tych prac rozwojowych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów wówczas, gdy będzie znany wynik tych prac rozwojowych (w tym przypadku wynik negatywny).

Reasumując, koszty związane z wydatkami podmiotów gospodarczych na zakup wyników prac naukowych i badawczo-rozwojowych, niezaliczonych do prac rozwojowych, omawianych na wstępie pisma, są bezpośrednio kosztem uzyskania przychodów, z wyjątkiem:

– wydatków, które zostały poniesione na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych,

– wydatków stanowiących spłatę wartości kapitałowej rzeczy albo praw majątkowych nieuznanych za koszty uzyskania przychodów – stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym ”.