Kolejną próbą zdefiniowania znaczenia wyrazu reklama zajął się NSA w wyroku z 10.6.1999 r., 1947/98, MoPod 2000/2/3. „Reklamę” stanowi informacja o konkretnych towarach, o ich zaletach, wartościach i możliwościach nabycia, przekazywania bliżej nieokreślonemu kontrahentowi, mająca na celu zachęcenie go do kupna tych towarów.

Podsumowując: z przedstawionych powyżej definicji słownikowych, jak i tych zawartych w orzecznictwie wynika, że reklamę charakteryzują dwie podstawowe cechy, a mianowicie przedstawienie informacji o danym towarze, jego zaletach i właściwościach oraz zachęcenie potencjalnego kontrahenta do kupna tego towaru.

W wyroku z 13.2.2003 r. (IS A/Łd 929/01, PP 2003/10/63), NSA orzekł, że: „za reklamę nie mogą być uznane takie działania, które co prawda zachęcają do zakupu określonego towaru, ale nie polegają na rozpowszechnianiu informacji o tym towarze. Promocja tylko wtedy może być uznana za reklamę, gdy ma cechy charakterystyczne dla reklamy, tzn. przede wszystkim obejmuje informację o promowanych towarach”.

Pojęcie „reprezentacji” również nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. Jest ono trudne do zdefiniowania z powodu podobnego charakteru do reklamy. Bardzo często relacje pomiędzy reprezentacją a reklamą zacierają się. Reprezentacja bowiem, podobnie jak reklama, ma za zadanie promocję danego podmiotu gospodarczego, jednakże każda z nich spełnia je w inny sposób. Reklama polega na przedstawianiu towarów, nakłanianiu do nabycia towarów w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy.