W związku ze zmianą zasad ustalania opłat eksploatacyjnych wynikających art. 84 ustawy z 4.2.1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96 ze zm.) z 1.1.2002 r. ustawodawca skreślił art. 16 ust. 1 pkt 31 PDOPrU.

Do tego dnia opłata eksploatacyjna mogła być podwyższona bądź obniżona na warunkach określonych w ustawie. Podwyższenie opłaty eksploatacyjnej mogło nastąpić w razie eksploatacji złoża o szczególnie korzystnych warunkach geologiczno-górniczych.

Ustawodawca w art. 16 ust. 1 pkt 31 PDOPrU ograniczył możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot, o które zgodnie z prawem górniczym została podwyższona opłata eksploatacyjna za wydobywanie kopalin. Jedynie opłata eksploatacyjna w podstawowej wysokości mogła być w całości zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Składki na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i inne 130 fundusze celowe od nagród i premii (pkt 40). W art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawodawca ustanawia wyjątek od zasady, że koszt wypłat dla pracowników w postaci pochodnych od wynagrodzeń stanowi koszt uzyskania przychodów dla pracodawcy. W określonych w przepisie okolicznościach bowiem składki na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i inne fundusze celowe nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Składki na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i inne fundusze 131 celowe. Zgodnie z art. 1 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.) ubezpieczenia społeczne obejmują:

– 1) ubezpieczenie emerytalne,

– 2) ubezpieczenie rentowe,

– 3) ubezpieczenie chorobowe,

– 4) ubezpieczenie wypadkowe.

Wymiar składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników

Na podstawie art. 16 ustawy, składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników, finansują z własnych środków, w równych częściach, ubezpieczeni i płatnicy składek, składki na ubezpieczenie chorobowe finansują w całości, z własnych środków, sami ubezpieczeni, natomiast składki na ubezpieczenie wypadkowe pracowników finansują w całości, z własnych środków, płatnicy składek.

W związku z powyższym osoba prawna będąca pracodawcą finansuje z własnych środków połowę składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz całą składkę na ubezpieczenie wypadkowe.

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników, zgodnie z przepisami SysUbSpołU i aktów wykonawczych, stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany przez pracowników u pracodawcy, z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy po wyłączeniu określonych kategorii tego przychodu wymienionych enumeratywnie w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18.2.1998 r. w sprawie szczegółowych zasad usta- lania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.).

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe. W odniesieniu do nagród i premii do podstawy wymiaru składek nie włącza się w szczególności następujących przychodów:

– 1) nagródjubileuszowych (gratyfikacji), które według zasad określających warunki ich przyznawania przysługują pracownikowi nie częściej niż co 5 lat,

– 2) nagród za wynalazczość, a także nagród za prace badawcze i wdrożeniowe,

Zgodnie z art. 22 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych stopy procentowe składek wynoszą:

– 1) 19,52% podstawy wymiaru – na ubezpieczenie emerytalne,

– 2) 13,00% podstawy wymiaru – na ubezpieczenia rentowe,

– 3) 2,45% podstawy wymiaru – na ubezpieczenie chorobowe,

– 4) od 0,40% do 8,12% podstawy wymiaru-na ubezpieczenie wypadkowe. W rezultacie pracodawca z własnych środków ponosi koszt składki na ubezpieczenie społeczne pracownika w kwocie równej 17,88% podstawy wymiaru składki (przy założeniu składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości 1,62%).