Nie stanowi kosztu uzyskania przychodu podatek akcyzowy od nadmiernych ubytków lub zawinionych niedoborów towarów. Ustawodawca w art. 34 ust. 2 VATU postanowił, że opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlegają w szczególności nadmierne ubytki lub zawinione niedobory wyrobów akcyzowych. Opodatkowanie dotyczy wyrobów wymienionych w załączniku nr 6 do VATU (poz. 13-15 i 17). Należą do nich:
– wyroby przemysłu spirytusowego i drożdżowego, z wyłączeniem drożdży,
– wyroby winiarskie,
– piwo,
– wyroby tytoniowe.
Za nadmierne ubytki lub zawinione niedobory wyrobów akcyzowych uważa się ubytki (niedobory) powstałe w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu, zmniejszone o powstające w czasie tych czynności dopuszczalne ubytki (niedobory) obliczone na podstawie obowiązujących norm.
Wysokość norm maksymalnych dopuszczalnych ubytków (niedoborów) została określona przez Ministra Finansów w rozp. z 4.4.2003 r. o wysokości norm maksymalnych dopuszczalnych ubytków (niedoborów) niektórych wyrobów akcyzowych (Dz.U. Nr 59, poz. 524). Natomiast wysokość do- puszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych dla poszczególnych producentów (pod warunkiem nie przekroczenia norm określonych w cytowanym powyżej rozporządzeniu) ustalają właściwi dyrektorzy izb celnych w drodze oszacowania. Zgodnie z przepisami cytowanego powyżej rozporządzenia, nie jest uznawany za nadmierny i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu akcyzą ubytek powstały wskutek zdarzenia losowego lub innego zdarzenia niezależnego od podatnika. Warunkiem zastosowania powyższego wyłączenia przepisów o opodatkowaniu akcyząjest, aby o fakcie powstania tego ubytku podatnik powiadomił w ciągu 2 dni właściwego dyrektora izby celnej i sporządził protokół zniszczenia zawierający szczegółowe informacje dotyczące ilości zniszczonych wyrobów oraz przyczyn i okoliczności powstania straty.
Od 1.1.2001 r. został zmieniony art. 16ust. 1 pkt 47 PDOPrU. Zmiana została wprowadzona ustawąz 9.6.2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 60, poz. 700). Do kosztów uzyskania przychodów podatnicy nie mogą zaliczyć nie tylko podatku akcyzowego od nadmiernych ubytków lub zawinionych niedoborów, lecz również powstałych strat.
Podatek dochodowy i inne podatki. Zgodnie z brzmieniem art. 16 98 ust. 1 pkt 15 PDOPrU, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu podatek dochodowy oraz wpłaty z zysku określone w odrębnych przepisach. Komentowany przepis uniemożliwia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu zapłaconego podatku dochodowego i wpłat z zysku. Obie kategorie wydatków muszą być pokrywane przez podatnika z jego dochodu po opodatkowaniu.
Pozostałe podatki, które nie są wymienione w negatywnym katalogu art. 16 PDOPrU, mogą być zaliczone przez podatnika do kosztów podatkowych. Przykładowo, dotyczy to podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych podatku od czynności cywilnoprawnych oraz opłaty skarbowej. Należy pamiętać, że zgodnie z wymogami określonymi w art. 15 PDOPrU, zaliczony do kosztów podatkowych podatek musi być związany z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, a jego uiszczenie musi mieć na celu uzyskanie przychodu.
Leave a reply