Pojęcie reklamy i reprezentacji. Przepisy ustaw podatkowych nie za-108 wierają definicji pojęć ani reklamy ani reprezentacji. Aby je wyjaśnić należy posłużyć się w pierwszej kolejności wykładnią językową. Zastosowanie znajdujątu znaczenia i określenia zawarte m.in. w słownikach, które przedstawiają potoczne rozumienie tych wyrazów. Według Słownika języka polskiego, PWN, Warszawa 1989 r. „reklamę” należy traktować jako „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś”, zaś „reprezentacja” rozumiana jest jako „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną”.

Szereg orzeczeń świadczy o próbie zdefiniowania tych pojęć przez NSA. W opinii sądu wyrażonej w wyroku z 24.9.1998 r. (I SA/Po 140/98, LEX 34- 790), najistotniejszą cechą „reklamy” jest: „informacja mająca na celu zachęcenie potencjalnego klienta do nabycia reklamowego to wam”.

„Reklama” zgodnie z wyrokiem z 29.9.1998 r. (III SA 659/97, LEX 35495), traktowana jest jako „rozpowszechnianie informacji o formach, ich zaletach, wartościach, miejscach i możliwościach nabycia za pomocą plakatów, ogłoszeń w prasie, radiu, telewizji lub w inny sposób stanowiący zachętę do nabywania towarów lub korzystania z określonych usług”.

Według sądu wystawienie plansz przed sklepem, zachęcających do zakupu w nim to nie tylko informacja, która jest niezbędnym składnikiem reklamy, ale również zachęta do nabywania towarów w tej placówce.