Artykuł lód ust. 2 PDOPrU stanowi o obowiązku prowadzenia przez 2 podatnika ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W rejestrze tym powinny być wykazane wszystkie składniki majątku spełniające definicje środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej wymienione w art. lóa-lóc. Stosownych wpisów należy dokonać najpóźniej w miesiącu przekazania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do używania. Chociaż w pierwszym zdaniu art. 1 ód ust. 2 PODPrU ustawodawca posługuje się, w określeniu terminu dokonania wpisu do ewidencji, wyrażeniem „najpóźniej”, w zdaniu drugim tegoż przepisu, obowiązującym od 1.1.2003 r., przewiduje on możliwość dokonania takiego wpisu również w miesiącach następujących po miesiącu przekazania do używania. W takim przypadku następuje ujawnienie środków trwałych. Do końca 2002 r. przepisy o amortyzacji nie podawały definicji „ujawnienia” środków trwałych, chociaż przewidywały, zgodnie z art. lóh ust. 1 pkt 4 PDOPrU, możliwość amortyzacji ujawnionych środków trwałych. Poprzez dodanie do art. 1 ód ust. 2 PDOPrU zd. 2 ustawodawca dostarczył, j asno i jednoznacznie, podstawę prawną do późniejszego, niż w miesiącu przyjęcia środka trwałego do używania, dokonania wpisu do ewidencji.

Brak ewidencji, lub też nierzetelne jej prowadzenie powoduje utratę prawa do uznania odpisów amortyzacyjnych za koszty uzyskania przychodów. W przypadku jednak, gdy w ewidencji nie wykazano wszystkich składników majątku, podatnik może, właśnie na podstawie art. lód ust. 2 oraz art. lóh ust. 1 pkt 4 PDOPrU, uzupełnić brakujące wpisy, i dokonywać odpisów amortyzacyjnych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostały wprowadzone do ewidencji. Ujawnieniu mogą podlegać jedynie składniki majątkowe będące środkami trwałymi.