Cena nabycia wyznacza wartość początkową środków trwałych oraz 6 wartości niematerialnych i prawnych nabytych na podstawie umowy:

– sprzedaży,

– zamiany,

– zlecenia,

– o dzieło,

– komisu i każdej innej, o ile nastąpiło nabycie własności w sposób odpłatny, tzn. nabycie danego składnika majątku rodzi zobowiązanie z tego tytułu u podatnika. Powyższe oznacza, że druga strona umowy ma prawo żądać od podatnika zapłaty ceny, wynagrodzenia, wydania innej rzeczy w zamian. Brak zapłaty przed wprowadzeniem środka trwałego do używania nie ma znaczenia dla określenia wysokości ceny nabycia.

W zależności od rodzaju dokonywanej między podmiotami transakcji kwota należna zbywcy może wynikać z rachunku, faktury YAT, umowy cywilnoprawnej lub aktu notarialnego. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy (sprzedającemu), powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty:

– transportu, załadunku i wyładunku,

– ubezpieczenia w drodze,

– montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych,

– opłat notarialnych, skarbowych i innych,

– odsetek,

– prowizji.

Użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” oznacza, iż katalog wydatków poniesionych w bezpośrednim związku z zakupem środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej i powiększających jego wartość początkową jest otwarty, tak więc mogą mieć miejsce również inne, niewymienione wyżej koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego środka, o ile koszty te będą związane z nabyciem lub przyjęciem do używania środka i zostaną naliczone (a więc będą znane co do rodzaju i kwoty) do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Cena nabycia jest wyznacznikiem wartości początkowej tylko wówczas, gdy podatnik nabywa środek trwały, a więc przedmiot, który po ewentualnym montażu i uruchomieniu jest kompletny i zdatny do użytku.

Brak zapłaty za środek trwały lub wartość niematerialną i prawną. Za cenę należną zbywcy należy rozumieć faktyczną wartość, którą podatnik jest zobowiązany przekazać w zamian za nabycie danego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej niezależnie od sposobu i terminów płatności przez nabywcę. Fakt nieuiszczenia zapłaty do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania nie ma znaczenia dla określenia wartości początkowej danego środka lub wartości.