Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 50 PDOPrU, kosztu uzyskania przychodów nie stanowią straty powstałe w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz koszty ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

PDOPrU uzależnia więc zaliczenie w koszty uzyskania przychodów straty powstałej w wyniku kradzieży, całkowitego zniszczenia albo kosztów remontów powypadkowych samochodów od zawarcia przez podatnika umowy dobrowolnego ubezpieczenia auto-casco (AC).

Komentowany przepis nie dotyczy kosztów remontów samochodów innych niż powypadkowe. Stanowią one koszty uzyskania przychodów, o ile tylko samochody zaliczone są do środków trwałych podatnika albo jeżeli podatnik jest zobowiązany do poniesienia tych kosztów w ramach umowy najmu/leasingu. Niektóre wydatki poniesione na samochód, który jest zaliczony do środków trwałych podatnika mogą stanowić koszty uzyskania przychodów jedynie w formie odpisów amortyzacyjnych. Dotyczy to wydatków modernizacyjnych, których skutkiem jest tzw. ulepszenie środka trwałego w rozumieniu przypisów o amortyzacji (art. 16g ust. 13 PDOPrU). Komentowany przepis dotyczy w zasadzie w takim samym zakresie samochodów osobowych, jak i ciężarowych. Jednakże w odniesieniu do samochodów osobowych należy mieć na uwadze art. 16 ust. 1 pkt 4, który ogranicza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia ww. samochodów w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 000 euro.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 50 PDOPrU jest również związany z art. 16 ust. 1 pkt 5 PDOPrU, który stanowi, że w przypadku straty samochodu do kosztów uzyskania przychodów podatnika może być zaliczona ta część straty, która wcześniej nie była pokryta odpisami amortyzacyjnymi, także tymi nieuważanymi za koszty uzyskania przychodu (art. 16h ust. 1 pkt 1 PDOPrU).

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy stwierdzić, że dla celu uznania za koszt uzyskania przychodu wartości utraconego lub zlikwidowanego samochodu albo wartości jego remontu powypadkowego muszą być spełnione łącznie dwa warunki:

– a) poniesione straty lub konieczność dokonania remontu muszą być udokumentowane,

– b) samochód musi być objęty ubezpieczeniem dobrowolnym tzw. auto-ca- sco.

Jeżeli oba te warunki są spełnione, odmowa ubezpieczyciela wypłaty odszkodowania z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia samochodu nie pozbawia podatnika prawa do uznania poniesionych strat lub poniesionych kosztów remontów powypadkowych za koszty uzyskania przychodów.