Ustawa z 9.6.2000 r. w sprawie zmiany ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 60, poz. 700 ze zm.), wprowadziła dokładne określenie kosztu uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia nabytych nieodpłatnie rzeczy lub praw oraz otrzymanych nieodpłatnie świadczeń, w związku z którymi został określony u podatnika przychód. Przepis art. 15 ust. 1 i PDOPrU dotyczy podatników, którzy:

W świetle powyższych przepisów składki na ubezpieczenia społeczne stają się zobowiązaniem dopiero w miesiącu, w którym wynagrodzenia zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji ubezpieczonego. Może to być zatem miesiąc następujący po miesiącu, którego wynagrodzenie dotyczy (np. gdy wynagrodzenie należne pracownikom za grudzień 1999 r. zostało wypłacone w pierwszych dniach stycznia 2000 r., to kwoty te wchodzą do podstawy wyliczenia składki na ubezpieczenia społeczne za styczeń 2000 r).

Pojęcie reklamy i reprezentacji. Przepisy ustaw podatkowych nie za-108 wierają definicji pojęć ani reklamy ani reprezentacji. Aby je wyjaśnić należy posłużyć się w pierwszej kolejności wykładnią językową. Zastosowanie znajdujątu znaczenia i określenia zawarte m.in. w słownikach, które przedstawiają potoczne rozumienie tych wyrazów. Według Słownika języka polskiego, PWN, Warszawa 1989 r. „reklamę” należy traktować jako „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś”, zaś „reprezentacja” rozumiana jest jako „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną”.

Kolejną próbą zdefiniowania znaczenia wyrazu reklama zajął się NSA w wyroku z 10.6.1999 r., 1947/98, MoPod 2000/2/3. „Reklamę” stanowi informacja o konkretnych towarach, o ich zaletach, wartościach i możliwościach nabycia, przekazywania bliżej nieokreślonemu kontrahentowi, mająca na celu zachęcenie go do kupna tych towarów.

W leasingu ope racyjnym leasingodawca pozostaje właścicielem przedmiotu umowy przez cały okres jej obowiązywania. Leasingobiorca, w zamian za prawo używania (użytkowania) rzeczy lub prawa płaci przez umówiony okres raty leasingowe i zobowiązany jest do zwrotu rzeczy po zakończeniu umowy. Ten rodzaj leasingu jest bardzo zbliżony do umowy najmu lub dzierżawy w czystej postaci. W przypadku leasingu finansowego umowa albo od razu daje możliwość nabycia własności przedmiotu umowy przez leasingobiorcę, albo zawiera opcję jego zakupu. Nie można zgodzić się z próbami traktowania tego drugiego rodzaju leasingu finansowego jako umowy sprzedaży na raty. Wypowiedział się w tej kwestii NSA, który stwierdził, że: