Usta wodawca postanowił o wyłączeniu możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych kosztów postępowania egzekucyjnego związanego z niewykonaniem zobowiązań zarówno o charakterze cywilnoprawnym, jak i publicznoprawnym (art. 16 ust. 1 pkt 17 PDOPrU).

Jeżeli przedmiot umowy stanowią rzeczy oznaczone co do gatunku (np. surowce, półfabrykaty) do przeniesienia własności potrzebne jest również przeniesienie posiadania rzeczy. Dłużnik zatrzymuje rzeczy, występując w roli przechowawcy.

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, przez wynalazek podlegający opatentowaniu należy rozumieć rozwiązanie, które jest nowe, posiada poziom wynalazczy i nadaje się do przemysłowego stosowania bez względu na dziedzinę techniki. Zgodnie z art. 25 PWPU wynalazek uważa się za nowy, jeżeli jest on częścią stanu techniki. Co oznacza, że przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania patentu, nie został udostępniony do wiadomości powszechnej w formie pisemnego lub ustnego opisu, przez stosowanie, wystawianie lub ujawnienie w inny sposób. Ponadto wynalazek stanowi część stanu techniki również wówczas, gdy informacje zawarte w zgłoszeniu wynalazku zawarte były w zgłoszeniach wcześniejszych, korzystających z wcześniejszego pierwszeństwa, nieudostępnione do wiadomości powszechnej, pod warunkiem, że ogłoszone zostały w sposób określony w ustawie. Dwie przytoczone przesłanki nie wykluczająjednak możliwości udzielenia patentu na wynalazek dotyczący nowego zastosowania substancji stanowiącej część stanu techniki lub użycia takiej substancji do uzyskania wytworu mającego nowe zastosowanie. Prawo do uzyskania patentu na wynalazek (prawo do patentu) przysługuje twórcy wynalazku, a jeżeli wynalazku dokonało więcej osób – prawo to przysługuje im wspólnie. W przypadku, gdy wynalazek powstał w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, prawo do patentu, co do zasady, przysługuje pracodawcy.

Zasadnicza zmiana stanu prawnego polega na tym, że od 1.1.1999 r. organy podatkowe nie mogą kwestionować na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38 i 38a zaliczenia w koszty uzyskania przychodu wydatków poniesionych przez podatnika na wynagrodzenie wypłacane wspólnikom lub akcjonariuszom podatnika z tytułu wykonania umów zlecenia, o dzieło, o świadczenie usług i innych umów. W tym zakresie zmiana przepisów zgodna jest ze stanowiskiem prezentowanym wielokrotnie przez MF odnośnie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenie wypłacane wspólnikom lub akcjonariuszom podatnika z tytułu ww. umów. Zgodnie z wykładnią MF, art. 16 ust. 1 pkt 38, w wersji obowiązującej przed 1.1.1999 r. dopuszczał zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rzecz wspólników/akcjonariuszy z tytułu umów zlecenia i o dzieło łączących podatnika ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością lub akcyjną. Stanowisko MF przedstawiono w dalszej części komentarza.

Obecnie, na podstawie art. 21 ustawy, do wpłat na PFRON zobowiązany jest pracodawca zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. Wpłaty należy dokonać w wysokości kwoty stanowiącej iloczyn 40,65% przeciętnego wynagrodzenia i liczby pracowników odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6% a rzeczywistym zatrudnieniem osób niepełnosprawnych.