Do 31.12.2000 r. ograniczenia w zaliczaniu wydat ków do kosztów uzyskania przychodów dotyczyły samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności nieprzekra- czającej 500 kg. Od 1.1.2001 r. powyższe kategorie zostały zastąpione nową definicją samochodu osobowego. Według dodanego, przepisami ustawy z 9.6.2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 60, poz. 700), art. 16 ust. 3a PDOPrU przez samochód osobowy rozumie się każdy samochód, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe, oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg.

Zmiana przepisu miała na celu ograniczenie dokonywania przeróbek samochodów, które posiadają homologację wymaganą dla samochodu osobowego, zmieniających kwalifikację samochodu osobowego na samochód ciężarowy lub pojazd specjalny.

Pojęcie samochodu osobowego definiują ponadto przepisy ustawy- Prawo o ruchu drogowym z 20.6.1997 r. (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 ze zm.). Odwołanie się do tej definicji pozwoli określić, czy wydatki na pojazdy specjalne będą podlegały ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 51 PDOPrU, bowiem po przerobieniu samochodu ciężarowego na samochód specjalny w dowodzie rejestracyjnym zmienia się oznaczenie dopuszczalnej ładowności na „0” lub

Według definicji, samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób, łącznie z kierowcą, oraz ich bagażu. W tej samej ustawie pojęcie dopuszczalnej ładowności oznacza największą masę ładunku i osób, jaką może przewozić pojazd po drodze, która stanowi różnicę dopuszczalnej masy całkowitej i masy własnej pojazdu.

Pojazd specjalny nie spełnia kryteriów samochodu osobowego, bowiem nie będzie to samochód przeznaczony do przewozu osób, zaś faktyczna ładowność takich pojazdów nadal przekracza 500 kg. Tak więc przeróbka samochodów ciężarowych na pojazdy specjalne nie powoduje zastosowania ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 PDOPrU w zaliczaniu wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki poniesione w związku z używaniem tak przerobionego samochodu specjalnego stanowią koszt podatkowy w pełnej wysokości.