Katalog chorób zawodowych uprawniających do świadczeń został zamieszczony w załączniku do rozp. RM z 30.7.2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. Nr 132, poz. 1115) wydanym na podstawie przepisów KP.

Świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych obejmują m.in. jednorazowe odszkodowanie pieniężne dla pracownika, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Pojęcie uszczerbku zdefiniowane zostało w art. 11 cytowanej powyżej ustawy z 30.10.2002 r. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy. Długotrwały uszczerbek na zdrowiu to takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące jednakże ulec poprawie. Za długotrwały uszczerbek nie uznaje się następstw chorób zawodowych powodujących uszczerbek na zdrowiu poniżej 10%, jeżeli upośledzenie czynności organizmu może ulec poprawie. Wysokość kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej w okresie od 1.4.2003 r. do 31.3.2004 r. została określona kwotowo w obwieszczeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 13.3.2003 r. w sprawie wysokości kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej (M.P. Nr 16, poz. 253).

Na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy z 25.11.1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, która 1.1.1999 r. została uchylona ustawą z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.), Rada Ministrów mogła ustalić dodatkową składkę na ubezpieczenie społeczne pracowników w wypadku stwierdzenia pogorszenia warunków pracy w zakładzie. Dodatkowa składka w wysokości od 1-7% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne mogła zostać wymierzona przez ZUS tym zakładom pracy, w których inspektor pracy Państwowej Inspekcji Pracy lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny stwierdził pogorszenie warunków pracy, o czym stanowił § 5 ust. 1 rozp. RM z 29.1.1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłoszenia od ubezpieczenia społecznego oraz rozliczenia składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (Dz.U. Nr 4, poz. 29). Rozporządzenie to zostało jednak uchylone z 1.12.1991 r. na podstawie ustawy z 16.10.1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz.U. Nr 106, poz. 457 ze zm.).