Przez amortyzację należy rozumieć wartość zużytych w danym okresie środków trwałych, której wyrazem jest suma pieniężna konieczna do utrzymania ich sprawności techniczno-ekonomicznej w kolejnym okresie eksploatacji oraz do odtworzenia ich po zużyciu („Komputerowy słownik języka polskiego”).

Inna definicja określa amortyzację jako wliczone w koszty i wyrażone w pieniądzu zużycie niektórych składników majątku trwałego: środków i wartości niematerialnych i prawnych („Leksykon rachunkowości”, Warszawa 1996).

Z kolei „Leksykon finansowo-bankowy” PWE, Warszawa 1991, definiuje amortyzację środków trwałych jako kategorię ekonomiczną uogólniającą szczególne właściwości krążenia wartości środków trwałych, przechodzenia tej wartości ze sfery produkcji do sfery podziału i obiegu. Od- zwierciedlając w formie pieniężnej ruch wartości środków trwałych, amortyzacja spełnia funkcję umorzeniową, kosztową i finansową.

Amortyzacja w funkcji umorzeniowej jest instrumentem pomiaru 3 zmniejszenia wartości pierwotnej środków trwałych w poszczególnych okresach obrachunkowych, informującym o każdorazowym stopniu zużycia majątku trwałego.

Amortyzacj a w funkcj i kosztowej pośredniczy w przenoszeniu równo- 4 wartości zużycia środków trwałych do jednostkowych i całkowitych kosztów produkcji. W tej funkcji amortyzacja jako składnik kalkulacji wstępnej jest elementem planowania kosztów i cen oraz rachunku efektywności inwestycji, jako zaś składnik kosztów rzeczywistych wpływa na ukształtowanie się wyniku finansowego przedsiębiorstwa, a przez to na wielkość obciążeń podatkowych.

Amortyzacja w funkcji finansowej jest narzędziem tworzenia fundu- 5 szów pieniężnych przeznaczonych na zastąpienie zużytych środków trwałych nowymi obiektami, a więc instrumentem przeciwdziałania dekapitalizacji trwałego majątku produkcyjnego, zapewniającym reprodukcję prostą tego majątku.